Ginza: mag het iets meer kosten?
*ik ben aan deze post begonnen op 5 november, maar heb hem eigenlijk pas gepost de 15e...)*
Op een vrijdag een tijdje geleden (3 november) zijn we naar 銀座 (Ginza) geweest, Tokio's grootste 'shopping center'. Al moet je al wel behoorlijk in je liquide middelen zwemmen om hier te gaan shoppen. Het barst er dan ook van de department stores. Deparment Stores zijn een me dunkt vrij typisch Japans fenomeen. Meestal gaat het om een store in een chain (zowat alles in Japan is wel een 'chain-store') in een pakweg 6-verdiepig gebouw. Department stores beperken zich voornamelijk tot voeding en kleding. Hoewel... Big Camera en Yodabashi zijn eigenlijk ook department stores, maar dan de electronica (e.d., want Big Camera heeft ook een 'drank' sectie) tegenhanger. Al bij al een warrige poging tot omschrijving, hopelijk heeft u er toch iets van opgestoken...
Hoewel ik helemaal geen fan ben van zo'n soort 'shoppen' en al zeker niet van zo'n ZWERM koopzuchtig volk, vond ik het toch een intrigerende plek. Al was het maar om te zien wat er momenteel in trek is bij de (koopkrachtige) Japanner.
Gucci bv, blijkt momenteel nr1 voor de hoge standaard Japanner, te oordelen aan de rij wachtende voor hun winkel en de hoeveelheid enorme reclamepanelen die overal in het oog sprongen (in mijn geval soms meer staken-_-)
Nou denkt u misschien, what about Belgium? Wel we doen het best goed bij de high society met (wat anders...) chocolade. Een exquis chocolaterie-ijssalon met wederom een rij wachtenden. De prijs per praline in die winkel weet ik niet, maar we zijn ook een departement store binnengeweest waar ze Godiva's verkochten aan 300 yen per praline (i.e. ongeveer 2 euro).
Wij beperkten ons tot de populaire geneugten van Le plat pays: Belgische (hier zegt men niet Brussels of Luikse, dat kennen ze hier precies zo niet) 'Waffles' chez 'manneken' (de 'pis' zijn ze onderweg ergens kwijtgespeeld). Overigens een volstrekt Engels Manneken. De wafels waren wel lekker. Een beetje een combinatie tussen wat je thuis zelf zou fabriceren en een vleug Japanse inbreng (een kastanje wafel bv; (ah ja eh, 't is 'fall sale', dus je moet iets verkopen dat in dat seizoen past, ook zo met eten).
Wat mij het meeste 'intrigeerde' (of irriteerde in dit geval?) was de WIJN:-).
Hierbij richt ik mij tot bepaalde mensen die er ook interesse voor hebben, want ik zou aan hen toch es willen vragen wat ze vinden van de prijzen hier...
In een zekere department store heb ik me begeven in de sectie met wijnen. Allemaal (wat dacht u) Franse natuurlijk. En niet zomaar 'Franse' maar enkel de 'top'. (Bourgogne: Vosné Romané; Romané Conti; Montrachet, Puligny Montrachet. Bourdeaux: Chateau Latour en... Mouton Rothschild:-)
Ik heb er een paar fotokes genomen van de meest in het oog springende (achter dubbel glas, geacclimatiseerd).
Chateau Latour
Premier Grand Cru Classé
Paulliac
1958
Prijs: 126000 yen (= +/- 900 euro)
Nog een mooie:
Chateau Mouton Rothschild
(der staat daar veel, maar ik zie niet direct 'premier grand cru classé staan)
1966
Prijs: 126000 yen (idem)
Dan nu mijn vraag: is dat niet vrij goedkoop? Ergens zou het me verbazen, want in Ginza kost alles wel meer dan ergens anders, maar 'maar' 900' euro voor zo'n Rothschild of Latour klinkt bijna als een koopje.
Plz respond:-)
Op een vrijdag een tijdje geleden (3 november) zijn we naar 銀座 (Ginza) geweest, Tokio's grootste 'shopping center'. Al moet je al wel behoorlijk in je liquide middelen zwemmen om hier te gaan shoppen. Het barst er dan ook van de department stores. Deparment Stores zijn een me dunkt vrij typisch Japans fenomeen. Meestal gaat het om een store in een chain (zowat alles in Japan is wel een 'chain-store') in een pakweg 6-verdiepig gebouw. Department stores beperken zich voornamelijk tot voeding en kleding. Hoewel... Big Camera en Yodabashi zijn eigenlijk ook department stores, maar dan de electronica (e.d., want Big Camera heeft ook een 'drank' sectie) tegenhanger. Al bij al een warrige poging tot omschrijving, hopelijk heeft u er toch iets van opgestoken...
Hoewel ik helemaal geen fan ben van zo'n soort 'shoppen' en al zeker niet van zo'n ZWERM koopzuchtig volk, vond ik het toch een intrigerende plek. Al was het maar om te zien wat er momenteel in trek is bij de (koopkrachtige) Japanner.
Gucci bv, blijkt momenteel nr1 voor de hoge standaard Japanner, te oordelen aan de rij wachtende voor hun winkel en de hoeveelheid enorme reclamepanelen die overal in het oog sprongen (in mijn geval soms meer staken-_-)
Nou denkt u misschien, what about Belgium? Wel we doen het best goed bij de high society met (wat anders...) chocolade. Een exquis chocolaterie-ijssalon met wederom een rij wachtenden. De prijs per praline in die winkel weet ik niet, maar we zijn ook een departement store binnengeweest waar ze Godiva's verkochten aan 300 yen per praline (i.e. ongeveer 2 euro).
Wij beperkten ons tot de populaire geneugten van Le plat pays: Belgische (hier zegt men niet Brussels of Luikse, dat kennen ze hier precies zo niet) 'Waffles' chez 'manneken' (de 'pis' zijn ze onderweg ergens kwijtgespeeld). Overigens een volstrekt Engels Manneken. De wafels waren wel lekker. Een beetje een combinatie tussen wat je thuis zelf zou fabriceren en een vleug Japanse inbreng (een kastanje wafel bv; (ah ja eh, 't is 'fall sale', dus je moet iets verkopen dat in dat seizoen past, ook zo met eten).
Wat mij het meeste 'intrigeerde' (of irriteerde in dit geval?) was de WIJN:-).
Hierbij richt ik mij tot bepaalde mensen die er ook interesse voor hebben, want ik zou aan hen toch es willen vragen wat ze vinden van de prijzen hier...
In een zekere department store heb ik me begeven in de sectie met wijnen. Allemaal (wat dacht u) Franse natuurlijk. En niet zomaar 'Franse' maar enkel de 'top'. (Bourgogne: Vosné Romané; Romané Conti; Montrachet, Puligny Montrachet. Bourdeaux: Chateau Latour en... Mouton Rothschild:-)
Ik heb er een paar fotokes genomen van de meest in het oog springende (achter dubbel glas, geacclimatiseerd).
Chateau Latour
Premier Grand Cru Classé
Paulliac
1958
Prijs: 126000 yen (= +/- 900 euro)
Nog een mooie:
Chateau Mouton Rothschild
(der staat daar veel, maar ik zie niet direct 'premier grand cru classé staan)
1966
Prijs: 126000 yen (idem)
Dan nu mijn vraag: is dat niet vrij goedkoop? Ergens zou het me verbazen, want in Ginza kost alles wel meer dan ergens anders, maar 'maar' 900' euro voor zo'n Rothschild of Latour klinkt bijna als een koopje.
Plz respond:-)
3 Comments:
Zozo jongen, heb me toch eindelijk maar eens een accountje gemaakt zodat ik hier de boel ook vantijd eens kan onderzeveren. 900 euro lijkt mij anders ook niet zo beestig duur voor een ronkende naam als mouton rotchild maarja, mijn advies als wijnleek slaagt nu wel op niet veel :) anyway doeta ginderachter nog goe, en kijk eens even rond want een fles rum ginderachter kost als je dat moest tegenkwomen. Want als de whisky zo goedkoop is, joe never know :)
salodders en tot de volgende
Gert
Hans, Ik heb onlangs van een van mijn kleinkinderen een Chateau Latour 1993 gekregen (met nieuwjaar of op mijn verjaardag). Je weet, zo goed als ik, welke de financiële mogelijkheden van mijn kleinkineren kunnen zijn.Ik hoop dat over de ganse lijn er niet veel verschil zal zijn.DUS de prijs van 9000€ is waanzinnig hoog. Dit geldt ook voor de Mouton Rotschild. Ik denk dat de normale prijs voor een drinkbaar jaar rond de 400 tot 600€ zal liggen.Als museumstuk wordt er natuurlijk meer voor betaald, maar dat is hij niet waard. Ik weet dat je over Japan praat,en daar is, naar hier geschreven wordt,alles mogelijk als een firma of een CEO een klant wil overbluffen met iets uit het buitenland. Als "Commandeur van de Medoc" heb ik nu mijn nek ver uitgestoken, maar ik dacht dat je opzoek bent naar meerdere standpunten over dit prangend probleem. Mijn advies moet ook niet getoetst worden aan dit van mijn jongste kleinzoon, want die is "schandalig rijk", en rijkdom verblindt. Groetjes , ook van moe.
Hans, Ik had vorige commentaar uitgesteld omdat ik nergens mijn documentatie over wijn kon vinden. Bij het zoeken achter adressen-lijsten heb ik een vondst gedaan. Hierna enkele prijzen van dit ogen-blik bij Colruyt: Ch.Latour 1994: 185,80€ - 2001: 159,50€ -voor Mouton Rotschild 1996: 215€ -2001: 159,50€. Voor oudere wijnen wordt wel meer gevraagd. Dat is minstens 10 pct per bijkomend jaar. Dit zijn de prijzen op dit ogenblik in België. Ik geef toe dat mijn schatting, onder invloed van Japan, ruim te hoog lagen. Ik koop dergelijke wijnen nooit. Verder gaat het goed met ons. Vele groeten van Moe en Va.
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home