まじめそうなふいんき

Hallow,

Het is al een tijdje geleden (merk ik nu) dat ik deze blog geüpdated heb. In contradictie met het feit dat ik het zo laat merk, zijn de afgelopen 2 weken niet zo beestig druk geweest. Tenminste niet als je denkt aan reisjes/uitstapjes/wilde nachtelijke uitspattingen/dronken dagen en dat soort dingen. Mijn brein daarentegen heeft het druk genoeg gehad.

Het 'met wat heeft hij het dan wel zo druk gehad', ga ik hier nu ff ni neerpennen zie (kheb geen zin:p en het gaat de lezer eigenlijk ook weinig aan).

Om jullie toch een beetje leesvoer te geven, wilde ik nog wat verse indrukken van dit prachtig landje meegeven.

Het thema van de dag is 'Buitenlanders in Japan'.
Een prachtige aftrap daarvoor is het college van dinsdag (日本国憲法　ofte de Grondwet van Japan) want het lesonderwerp was toen toevallig 日本に生活する外国人の権利　(De rechten van een in Japan levende buitenlander). Needless to say dat die prof om de vijf voet met zijn microke tot bij mij kwam om te vragen wat mijn indrukken waren, maar da's nu ff naast de point.
Wat wel to the point is, zijn de scheve uitspraken van de Japanners in de zaal omtrend de topic. Vragen die zoal gesteld werden waren 'Mag een buitenlander de Japanse nationaliteit krijgen en zoja onder welke condities?', 'Mag een buitenlander gaan stemmen (locaal en/of nationale verkiezingen)' enz voorts. Tot mijn grote ... (vreugde? niet echt... want ik was er eerlijk gezegd in gaan geloven dat het niet zo was, maar nu bleek het tegendeel weer eens bevestigd) lieten ze zich nog eens van hun nationalistische kant zien. De meest brainless one vond ik toch wel 'Ik vind niet dat een buitenlander het recht heeft om de Japanse nationaliteit te verwerven, nog te gaan stemmen, omdat hij de (supreme, prachtige enz enz) Japanse cultuur niet kan vatten.' キター！En ik die dacht dat ik daar overdreven pessimitisch in was geweest. Niet dus, er zijn nog wel degelijk genoeg (domme) nationalisten in dit land. Rest assured.
De repliek van de prof op (haar) uitspraak was wel passend. 'Ken je je cultuur zelf dan zo goed?'. Daarop kwam een nogal vaag mompelend antwoord (ik kan het alvast even aanvullen: neen ze kennen hun eigen 'hoge' cultuur bijna niet meer, laat staan hun geschiedenis. In een ander college dat ik volg i.e. moderne Japanse geschiedenis wisten de 本物の日本人　niet eens wat 'satsuma en choshu' van betekenis hadden in de (meiji) geschiedenis). Btw het niveau van de studenten in Rikkyo dient vrij hoog te zijn, want Rikkyo is een van de hoogst aangeschreven privé-uniefs in Japan...
Soit, het zou nogal onfair zijn om ze allemaal over dezelfde kam te scheren, er zijn heus ook wel Japanners die het goed vinden met buitenlanders en hun eigen cultuur ook nog iet of in ere houden zonder er een holle rechtse ideologie aan vast te (proberen) knopen.

Een 2e puntje van buitenlanders in Japan is het 'kijk een buitenlander!'-fenomeen.
Gisteren op weg naar de bakker passeerde ik een groep van pakweg 100 klein mannen (... ze zijn allemaal (vrij) klein, maar ik heb het nu over de leeftijdsgroep van pakweg 7-8 jaar -_-) en het was nogal griezelig om vrij synchroom al die kopkes in uw richting te zien draaien als ge die passeerde. Half open monden en de nodige ほら、外（国）人だ！(Kijk! Een buitenlander!) gegarandeerd.
Maar hier ook wederom: no hard feelings. Hoe zal ik het zeggen... 'ze zijn zo, wen er dus maar aan'?

Een paar dagen realiseerde ik me (dju nu zen ik hier toch aan het schrijven wat ik me realiseerde...) dat ik in al de tijd dat ik hier was, nog nooit echt mijn boeken heb opengetrokken en dat mijn spreekvaardigheid wel best ok is, maar dat (vooral) mijn kanji zuigen.
De reddende engel was wel een vrij 'bruusk wakker geschud worden' moment. Nl toen ik mijn papieren, 2 dagen voor de kanji test eens bekeek en zag dat er toch wel 100 kanji bijwaren die ik nog niet kende. Dat was ff schrikken>_<. Daarenboven bepalen je ze niveau met het oog op volgend semester deels met je prestaties op deze tests...
Het doet wel ff vies als je van '10 min om de paar dagen je boeken open' naar '7u aan een stuk door kanji en woordenschat liggen blokken' gaat. Uiteindelijk heb ik ze niet allemaal kunnen leren voor de test (nog 20 te gaan).
Benieuwd naar het resultaat...

Zow, hoewel ik dus de afgelopen tijd probeerde orde te scheppen in mijn brein is deze post een grote rommelhoop...
Foto's heb 'k trouwens ook niet (geen genomen de afgelopen 2 weken) Het komend weekend gaat weer wat 'actiever' zijn (ik ga onder meer naar Akihabara (mensen die het niet kennen verwijs ik even door naar wikipedia) en hoop daar de nodige freaky/shockerende:p foto's te kunnen maken).

Big sister is watching me... but not for long anymore

Hallow,

In de nasleep van moment waarop ik; ik weet niet hoe ik het geflikt heb, gestudeerd heb (i.e. 2 essays (in het Japans) geschreven over het waarom ik het vak 'Grondwet van Japan' nam en wat ik daar het algemene nut van vond), voel ik me nu leeg en buiten aan eten en alcohol (en mijn lief) blijk ik nu even in niets zin te hebben. Dus vandaar maar deze bezigheidstherapie.

De reden van deze blog is veelal om het bredere front al op voorhand op de hoogte te stellen van mijn 'change of habitat'. I.e.: ik verhuis binnen niet onafzienbare tijd. Ik ben er wonderwel in geslaagd om mijn dorm op te zeggen zonder al een appartement gevonden te hebben.:-) Geen nood, in het ergste geval woon ik even in in een eenpersoonsappartement...
Dat brengt het aantal plaatsen waar ik tot nu toe al gewoond heb op 3. In Shakujii-chou, in Kamakura-chou (wel inwonen, ni van mij) en vanaf eind november in?? Vanaf dan hopelijk wel permanent voor de resterende tijd in Japan.

Redenen zat waarom ik hier wegwou; een paar ken je al via deze blog, een pak ander kan je er misschien zelf bijverzinnen.
Het laatste nieuwtje van deze dorm staat in een halfslachtige poging gehint in de titel. Nl de 'waakzaamheid' over onze (maagdelijke?) (kinder?)zieltjes. Dit dmv een mooi papiertje dat me nu al zeer bekend is nl de 外泊届け　ofte 'het laten weten dat je een voet buiten de deur zet en zelfs de nacht ook niet in dit pand zal doorbrengen' (vanzelfsprekend moet je precies aangeven wanneer je vertrekt, waar je naartoe gaat, voor welke reden/doel je dat doet, wanneer je terugkomt, of ge die dagen 's morgens of 's avonds al dan niet eten nodig hebt en ten slotte het adres waar je dan wel zou verblijven.) Needless to say dat zo'n wederom overbureaucratisch systeem vlug uw strot uitkomt en dat je dus wel zoiets hebt van... fuck it.
Daarenboven hebben ze hier (het mag dan wel een op leeftijd zijnde gebouw zijn) beveiligingscamera's. Ik dacht eerst dat die bedoelt waren om de keet in het oog te houden, maar dan wel met het oog op de mensen die 's nachts zouden binnenkomen die hier niets te zoeken hebben (of juist wel... ironie xD) maar blijkbaar dienen ze ook een secundair doel. Nl, u raadt het al, ons in het oog houden.
Bijvoorbeeld of we ons vuilnis wel goed sorteren. Ik had voordien zelf al gemerkt dat op het bord met announcements (een krijtbord dat de manager altijd volschrijft met alle mogelijke *kuch* aankondigingen *kuch*) altijd bijzonder gedetailleerd stond wanneer men afval in de verkeerde bak had gedeponeerd (in Japan heb je conbustible, non-conbustible, petflessen, blik en glas... als ik nu iets vergeten ben I don't give a damn, ik ben er zelf nog niet helemaal uit, waardoor ik meestal alles door elkaar zooi als ik bij Mare ben. Hoe dan ook je maakt hier altijd rommel voor 2 op je eentje met al die verpakkingen). Dus met 2 heb je op een week tijd een hoeveelheid vuilniszakken voor een full fledged gezin van 6 personen met canis.
Nu heb ik van een (Europese) roommate gehoord dat er soms zelfs de naam bijstaat van degene die de 'crime' begaan heeft. Verder moet ik er wel niet op doorbomen zeker.

Zoals ik voordien al zei, weet ik nog niet naar waar ik verhuis (dat zou ik eind oktober moeten weten, anders zit k met wat betaalprobleempjes). Dus moest ge van plan zijn mij survival kits op te sturen (maar je weet dat ik je liever zie afkomen met (overgeschreven) liquide middelen :-)) zou ik toch maar even wachten tot ik goed en wel verhuisd ben).

松本：東京の霧がない旅 (Matsumoto: een trip(je) zonder de fog van Tokyo)

Haidelihoo,

't Is een beetje later dan normaal, maar bij deze toch nog de (langverwachte?:p) update van mijn wedervaren van vorig weekend. Om het een beetje goed te maken zal ik wat meer moeite doen met de foto's.:-)

zaterdag 7/10
Vertrek om 10:12 met de 特急 (de 'express-trein', niet de 新幹線 (shinkansen) die is nog een pak sneller (en duurder-_-)). Wegens een klok die blijkbaar 10 minuten achterliep hebben we de nodige sprintjes mogen trekken om daar op tijd te geraken.
Na een treinrit van ongeveer 3u kwamen we aan in Matsumoto. Het eerste wat mij al verheugde was dat, als je het station uitkwam, je blik werpend over het straatbeeld van Matsumoto, je
achter de gebouwen de Japanse Alpen kon zien. Ah... bergen... 't zijn schoon dingen (mensen) he...
Overigens is 'meer groen' een algemen indruk, waar je ook ging. Dat deed dat inmiddels al beton-grijs geworden bewustzijn van deze tokyo-mier wel deugd...

Verder zijn we de eerste dag naar het　日本浮世絵博物館　(Het Japanse Museum van Ukiyo-e) geweest, maar dat was een tegenvaller. De collectie was veel beperkter dan ik had verwacht, de curator wilde per se verneukt engels praten tijdens zijn uitleg en de 復刻版 (ofte replica's) afdeling was ronduit hilarisch met de uitleg die soms half uit de met tape opgeplakte fardes hing, doorstreepte of verbeterde kanji's bij de uitleg en de (o.m.) de grote golf van Kanagawa waarvoor je half onder de trap moest kruipen om ze te zien (terwijl de minder bekende in de grote hal hingen... ).
Dat en het feit dat we er 50 minuten (op en terug) voor moesten wandelen langs een allesbehalve idylische 3-baanvaks autosnelweg had tot gevolg dat ons beider humeur zowat rond het nulpunt zat.
Gelukkiglijk kregen we het er met de nodige 日本酒　(sake, in mijn geval) en een weldoende luxueuze maaltijd nadien weer bovenop.:-)

zondag 8/10
おそば祭り en 松本城. Het soba festival en het kasteel van Matsumoto.
Maar voordat we naar het kasteel zijn gegaan (en nadien soba zijn gaan eten op het festival) hebben we eerst nog een 足湯 (een voet(bad)/onsen) genomen. Ik vond het idee maar niks, juist met uw voeten in een would-be onsen gaan zitten, maar het deed verdomme deugd.
Vanzelfsprekend koos ik voor de 'appel-onsen':p.

Nadien ging het richting het kasteel van Matsumoto. Spijtige zaak was dat, door het succes van het Sobafestival, het kasteel ook zowat platgelopen werd en dat je eigenlijk amper de tijd kreeg om rond je heen te zien omdat de rij je vooruit duwde (-_-)'.


Nadien ging het richting soba festival, waar we de noedels met bereidswijze van Nagano (Matsumoto ligt in Nagano-ken) en Hokkaido uitprobeerden. Beide zeer lekker:-).

Na de soba kwamen we een klasgenoot van mij (wiens unief in Matsumoto ligt) (terug) tegen. Met hem zijn we naar een gamecenter geweest (mijn eerste keer°_°) waar ik (wederom voor de eerste keer)　プリクラ　(purikura) heb gemaakt samen met Kevin en natuurlijk...:-)

Maandag 9/10
Nog een beetje rondgestruind in Matsumoto een beetje rondgeneusd in een typisch Japanse 'winkelgallerij' (een nogal erg onromantisch woord daarvoor) en nog wat meer van de couleur locale opgesnoven.

Nadien de trein op, weer naar huis richting het vele koudere Tokyo. (niet op vlak van temperatuur...

おまけ

お誕生日

Hallow allemaal,

Bij deze weer een update met wat ik allemaal meemaak in dit mafte land.
Vorig weekend (1 oktober) verjaarde mijn 大和撫子　(lichtelijk overdreven term^^) en dus...


Op haar verjaardag zijn we naar 飯田橋　(Iidabashi) geweest. Eigenlijk een plaats waar niet veel te zien is buiten fastfood restaurants (diegenen die ik tot nu toe getest heb: MacDonalds (weinig en matige kwaliteit; relatief goedkoop); New (? kan zijn dat het iets anders was) Kitchen (weinig (nu... het is altijd weinig); matige kwaliteit; duur); en Moss Burger (weinig; goede kwaliteit (meer gezonde ingrediënten zelfs); duur). Moss Burger is trouwens Japans -> win (^o^)b.
... en pachinko Parlors.
Verder heeft de stad iets van een combinatie van overwesterse toestanden (i.e. dus vooral de fastfood-restaurant-overload en het feit dat er veel Amerikanen rondlopen-_-) en een snifje Japanse sfeer (dunne steegjes in de typische 'kleine steentjes-inlegging' (ik ben de japanse benaming nu ff vergeten...).

Verder passeerde ik een restaurant waar een aquarium met Fugu (河豚). Fugu zijn de beruchte 'blowfish'. Eten op eigen risico. Hoewel ook Mare overtuigd is van het vakmanschap van de kok bij het verwijderen van het gif. Ik dus niet...
Merk de prachtige 'voor-na' cynische toets op in het aquarium (da viske da bovendrijft zal zen eigen van kant gemaakt hebben door een hapke te proeven).

Verder was er in Iidabashi een vrij bekende tempel, waar ik, na donatie natuurlijk, gebeden heb (omdat Mare dat voorstelde...) en een 'in het nederlands onvertaalbaar, op bijgeloof gebaseerde 'geluksbepaler'. Ik kon dat ding van geen kanten lezen, maar afgaand op Mare haar gezicht en de reactie daarna was het niet zo goed.
Uiteindelijk bleek het te gaan om 'Medium luck' (als je het opdeeld in goed, slecht en gemiddeld; der zijn maar 3 mogelijkheden). Dus zo slecht was het nog niet, dunkt me. Terloops maar even gevraagd hoe bijgelovig ze was...

Verder (tijdsgewijs komt dit voor mijn trip naar Iidabashi), zijn we even naar een 運動会 (een 'sportmeeting') van een lagere school geweest die op een dikke 500 meter van Mare's deur ligt.
Zeer japans, vrij traditioneel (wat wil je?) maar toch ook vernieuwende elementen.
De dingen die wij zagen: 騎馬戦 (kibasen) een spel waarbij het erom gaat met, in groepjes van 4, met een 'petleider' gedragen door 4, de petten van de anderen eraf te slaan (jah, maar er maar gerust slaan van, die klein mannen worden daar vrij agressief van).
En (dit voor het vernieuwende gedeelte) een hip-hop dans.

Het klasfront.
Het is vrij rustig. Af en toe een bui of een windstil college. Over het algemeen is het niveau vrij ok. Mijn grammar is naar lvl 4 gegaan. Het verschil met 3 is erg groot (ik heb ineens advanced grammar voor mijn neus die ik voordien nog niet gezien had, maar soit; het is een uitdaging^^).

Verder naar mijn enige japanse college gegaan. Het was zeer interessant: 死刑 ofte de doodstraf.
Boeiend, boeiend... vooral de japanners hun standpunt erover...

Overigens nog een prachtig bureaucratisch fenomeen opgemerkt tijdens de les. Over het algemeen doen japanners nooit hun mond open in de les (als ze al niet liggen te maffen zijn ze over het algemeen niet erg actief). Maar in deze les stond ik er wel versteld van hoeveel mensen hun polleke hoog in de lucht staken. Na me af te hebben liggen vragen of ze dit college allemaal zo boeiend vonden, zag ik dat de prof, bij de persoon die zijn/haar mening uitte een papierke op de bank dropte.
Dit 'papierke' was niet meer of minder dan een 'bewijs van actieve deelname aan het college'. Wat men op het einde van het college moest invullen en afgeven om zo een 'up' te krijgen in je 'deelname aan de les'-puntengedeelte.
Ik ga nu nog even weg om me met mijn kop tegen de muur te slaan en me af te vragen hoe ze het toch allemaal verzinnen in dit mafte over-bureaucratische land.


that's it for today folks.
Volgend weekend ga ik naar 松本 (matsumoto). Daar is vrij veel te zien (en ik kom eindelijk buiten Tokyo! yay!) dus ik zal men best doen zoveel mogelijk fotokes te nemen (als ik het niet vergeet) :-).